Przejdź do głównej zawartości

Loczek pisze - czyli WITAJ ŚWIECIE!

 Zawsze byłam fatalna w witaniu się... Nigdy nie wiem, co powiedzieć czy napisać. Zwykłe "cześć" brzmi w tym wypadku dziwnie, "witaj" też nie pasuje. Może zacznę więc od samego początku...

Mam na imię Weronika, ale większość znajomych woła na mnie "Loczek" (tak, natchnęło mnie to do nazwy tego bloga 😅). Studiuję architekturę informacji na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Nietypowy kierunek, to prawda, ale naprawdę ciekawy. Studia studiami, ale to co kocham, to zupełnie inna sprawa. 

Jestem zakręconą marzycielką, która nie boi się puścić wodzy fantazji. Od kiedy poznałam pierwsze literki rozpoczęłam swoją przygodę z pisaniem. Dawno temu prowadziłam bloga, na którym wyżywałam się artystycznie, a aktualnie znać mnie możecie z wattpada pod nazwą Werka Krasowska (@Loczek_Blond). Od razu mówię, że nie jest to moje nazwisko, a jedynie pseudonim artystyczny (być może kiedyś opowiem wam, skąd się wziął). Myślę, że także tutaj podzielę się z wami swoją twórczością.

Oprócz pisania, kocham także literaturę. Od książek jestem uzależniona (podobnie jak od seriali). Czytam nałogowo i wiele, naprawdę wiele. Przez moje ręce przeszła ogromna ilość papierowych pozycji, które są nie do zastąpienia i brakuje na nie miejsca w moim pokoju, a także ebooków, których mój czytnik już nie może pomieścić. Mogę mówić o nich godzinami, tak samo jak pisać. Z tego też powodu stworzyłam instagvrama, na którym łączę dwie, a właściwie trzy pasje: rysowanie, czytanie i pisanie. Znaleźć tam możecie nie tyko recenzje przeczytanych przeze mnie pozycji, ale także ich rysunki :) Oczywiście te recenzje będą także do przeczytania tutaj, bowiem ten blog także będzie do tego służył. Potrzebowałam miejsca, gdzie nie tylko będę mogła się więcej rozpisać, ale take podzielić swoją opinią na temat nie tylko książek, ale także seriali czy filmów. Obiecuję, że będzie tego tutaj sporo.

Muzyka towarzyszyła mi od dawna, natomiast nie jestem jeszcze pewna, czym się z wami podzielę. Za moimi plecami jest gitara, bez której żyć nie mogę (oczywiście pod warunkiem, że nie mam długich paznokci). Ukończenie szkoły muzycznej I stopnia, dało mi naprawdę wiele. Przeżyłam tam naprawdę sporo, dużo się nauczyłam, ale jednocześnie dużo straciłam. Być może kiedyś o tym opowiem coś więcej, kiedy zbiorę w sobie na tyle odwagi.

Nie rozciągając za bardzo tego posta, mam nadzieję, że każdy znajdzie tutaj coś dla siebie. Chciałabym się mój z wami podzielić cząstką mojego świata, a być może kiedyś i się pokazać (na razie chyba nie mam na tyle odwagi). Będę bardzo szczęśliwa, jeżeli zostaniecie tutaj ze mną na dłużej i postanowicie coś po sobie zostawić, zaznaczyć swoją obecność. Nawet nie wiecie, jak bardzo będzie mnie to cieszyć...



Zapraszam także na instagram: @_loczek_blond

Kontakt i współpraca: niezapominajkaaa@onet.pl

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

"AMNESTIA" Monika Magoska-Suchar - RECENZJA (WATTPAD)

 Jak obiecałam, tak też zrobiłam! Tym razem pierwsza recenzja powieści pochodzącej ze znanego nam wszystkim (mam nadzieję) Wattpada. Jak możecie się domyślać, jestem tam stałą bywalczynią, na dodatek nie tylko piszę tam swoje wypociny, ale także czytam. Tym samym oświadczam, że to pierwsza, ale nie ostatnia recenzja z Wattpada. Na pierwszy ogień poszła wspaniała... AMNESTIA - Moniki Magoskiej-Suchar Nie jestem raczej osobą, która komentuje, gdy czyta. To pierwsze opowiadanie, przy którym nie mogłam się powstrzymać! Nie ma wątpliwości, że pobiłam swój własny rekord, ale do rzeczy! "Amnestia", bo o niej właśnie mowa, to historia inna niż wszystkie. Tutaj nie znajdziecie miejsca na miliardera, który szuka duszy towarzystwa, albo mafioza, w którego ręce wpada delikatna i urocza panienka, dla której przepada w otchłań miłosnego zauroczenia. Tutaj mamy do czynienia z pewnym siebie Thomasem, czyli byłym agentem BORu, skazanym za morderstwo na 25 lat. Mimo wszystko, nawet zamknięty w...

"Witaj" - moja twórczość (wiersz)

  „Witaj” Usłyszało dziecko Wtulone w ciepło mamy Gdy po raz pierwszy w swym życiu Mogło zobaczyć obrazy „Witaj” Szeptały drzewa I ptaki donośnie śpiewały Gdy prowadzone za rączkę Wyruszało na pierwsze wyprawy „Witaj” Słyszało od innych W szkole, przedszkolu czy pracy Mówiło „witaj” do świata Patrząc na piękne kwiaty „Witaj” Przyszło powiedzieć Gdy serce mocniej zabiło Mówiło „kocham” odważnie Bo już dzieckiem nie było „Witaj” Szeptało z uśmiechem Do maleńkiego okruszka Którego przyszło powitać na świecie Tak jak kiedyś szeptano do uszka „Witaj” Mówiło dzieciom Gdy wracało po pracy Choć czas leciał do przodu Ciągle zmieniając obrazy Aż przyszło powiedzieć „Żegnaj” Kres życia ziemskiego nastał Lecz o „Witaj” nie zapomniało Idąc do lepszego świata Zapraszam także na instagram: @_loczek_blond Kontakt i współpraca: niezapominajkaaa@onet.pl

"ŚCIGANY" Katarzyna Michalak - RECENZJA!!!

 Jako nałogowa książkoholiczka (ci, co mnie znają, to na pewno potwierdzą), oświadczam, że... Mamy to! Pierwsza recenzja na moim liczkowym blogu 💗 Oczywiście pisana, choć, jak już wspomniałam, uwielbiam mówić, ale to odległe plany.  "ŚCIGANY" - Katarzyna Michalak Książkę przeczytałam w jeden dzień. Przepadłam bez reszty. Muszę przyznać, że po raz pierwszy miałam do czynienia z z dziełem tej autorki. Dużo czytałam o jej twórczości, ale jakoś nie mogłam się przekonać. Ja lubię akcję, uwielbiam, kiedy coś się dzieje, a romans do tego, to już niczym wisienka na torcie! 💗 Z tego też powodu sięgnęłam po "Ściganego". Potrzebowałam czegoś na wakacje, z pomocą przyszła biblioteczka koleżanki i... ZAKOCHAŁAM SIĘ. Historia może nie jest banalna, ale mam wrażenie, że potrzebowałam odskoczni od tego, co czytałam do tej pory. O czym jest ta opowieść? To historia niczym z filmu (zresztą chętnie zobaczyłabym ekranizację). Kobieta, która chce zakończyć swoje życie i facet, który c...